Almal doen soms dom dinge. Reg? Wel, ek doen baie. Soos nou die dag toe ek laat was vir my afspraak met een van ons kliënte en die advokaat. Ek het al daar van Duncan straat af besef ek gaan laat wees en dat ek iewers 'n plan sal moet maak. Die plan wat ek toe bedink terwyl die minute omtik, is om in 'n vroeër straat af te draai as gewoonlik, want in my kop het dit net vir my korter gevoel.
Mense van eine kleine dorpies moet liewer nie sulke planne maak nie. Daar beland ek in die Kerkplein en dit sou 'n ewigheid neem om heeltemal om die plein te ry en om die blok, want die plek is mos besaai met eenrigtingstrate. Tot my redding kom daar 'n karwag en beduie-vra of ek parkering soek.
Ja, jy weet mos, as iets te goed klink om waar te wees, dan is dit waarskynlik nie waar nie. Die man hardloop voor my uit en wys ek moet op 'n rooi streep stop. Natuurlik sê ek vir hom dis 'n geen-parkering area, maar hy sê nee, die saak is reg. Ek moet net vir hom geld gee. Ag, aarde. Ek het nie kleingeld nie, maar 'n R50 en die karwag raak diep geïnteresseerd in my situasie. Duidelik staan dit ook op my gesig dat ek bitter haastig is na een of ander plek. Op my vraag of hy kleingeld het, verseker hy my hulle sal kleingeld bymekaar maak en vir my gee as ek terugkom. Soos die twyfel in my opbou, bou daar ook 'n irriterende verantwoordelikheidsin in my en beelde van kwaai advokate en sielsongelukkige kliënte laat my die geleentheidskoste raaksien. R50 vs 'n baie ongelukkige situasie. Die man het teen hierdie tyd ook 'n makker bygekry wat sy sny van die R50 koek wil hê. "Trust ons!". Ja, reg, ek vertrou julle glad nie, maar ek moet hol!
Nadat die kliënt skoon vergeet het van ons afspraak en die advokaat in elk geval ook laat was, kom ek met baie hoop in my oë terug by my onwettig geparkeerde werksmotor. My betroubare vriende kom wraggies daar aan en...uhm, ja, die polisie wou my motor wegsleep! Maar my vriende het hulle gekeer en met my R50 omgekoop om dit nie te doen nie. Hmm, baie getrou aan hul woord. Sien, en jy het nou 'n kaartjie gekry, want die lisensie is ook nie reg nie. TWAK! My baas sal nie dat dit gebeur nie. Met elke greintjie waardigheid wat ek oor het, vat ek maar die kaartjie en sit hom in die motor. Maar my vriende wil nou nog geld hê, want hulle het my mos nou darem 'n groot guns bewys. Hulle het vir die polisie gesê hulle kan nie die motor vat nie. Die madam is by die hof! Sy was haastig! Uh, ja, hulle het nie nog geld gekry nie. Ek het baie mooi verduidelik dat dit hulle skuld is dat die R50 weg is en dat ek, duidelik, een van die volgende maande armoedig gaan wees oor ek my eerste verkeerskaartjie gaan moet betaal!
Ek deel egter die skuld as volg toe: 50% vir oorhaastigheid, 20% vir dom kortpad-besluite, 20% vir naïwiteit en 10% vir plein stupidgeit!
No comments:
Post a Comment