Prediker

Hier sit ek nou, plat op die grond, in die sand op my broer se plaas. Hier reg voor my is 'n piepklein geel suringblommetjie wat groei so op sy eie. Ek sê dis 'n introvert blommetjie. Ek deel die blommetjie se behoefte aan alleentyd.

Ek kan nie so heeltyd tussen mense wees nie. Dié dat ek toe 'n uur terug besluit ek vat nou hierdie gaping en gaan soek stilte. Volgens my is dit net die bevestiging van iets wat ek al lankal sê en waarteen baie mense stry - ek is 'n introvert. So, ek sal maar hier sit met my plaashoed op die kop en my waterska op die rug. Jy weet jy wil nou ek wees - dis net 'n ligte briesie en voëls in die verte wat geluide maak. Ek dink ek het so 'n r
rukkie terug ook 'n bobbejaan gehoor...

Nou sit en dink ek aan die "virtue of selfishness" en waar die lyn dan nou lê. Hoe gelukkig moet mens in jouself wees voor jy vir ander goed kan wees? Dis mos waaroor dit gaan - belê tyd in jouself, dan sal jy beter vir ander iets kan beteken.

So was ek darem vanoggend nie lus om voor almal op te staan om muffins te bak nie, maar ek het. Ek het nie gesê nie, maar my sus se kêrel kuier hier, so daar is koninklike behandeling. Ons eet ons trommeldik en drink koffie en tee en ystee en allerande goed waaraan jy kan dink. En ons eet varsgebakte muffins in die oggend. Om in die bed te bly lê het sou natuurlik selfsugtig gewees het, maar nie alles is so maklik nie. So waar is daai lyn?

Oom Prediker sê daar is 'n tyd vir alles en so, glo ek, moet mens maar alles en almal in ag neem en bietjie dink waarvoor die tyd nou reg is. En onthou, alles kom tot niks, so laat ons eet en drink en vrolik wees en die goeie van die lewe geniet.