Jou pad

Dis een van die lekkerste dinge vir my om in die veld op ons plaas rond te draf (gegewe die feit dat ek dan ook lekker fiks is).  Ons het seker die mooiste plaas in die hele wêreld en so kronkel die paadjies tussen hierdie mooie veld en met voëls wat rondvlieg, hier en daar 'n hasie wat braaf oor die pad hardloop of miskien 'n bobbejaan in die berge. 

My broere ry daagliks die paaie om water en slagysters na te gaan of sy plaas te bekyk.  Jare gelede het my pa met sy perd, Rex, dieselfde paaie gery en gaan ploeg of saai of oes.  Voor hom het my oupa dit  (nou nie met dieselfde perd nie) gedoen in die dae toe inkomtyd met sononder was en droë perskes, beskuit, 'n fles koffie en 'n droë brood sy padkos was.  Ek sien in my geestesoog my fier en regop oupa (wat ek nooit geken het nie, maar wie se beeld dié van vergeelde swart en wit foto's van hom aanneem) met sy langsteel pyp op 'n perdekar wat 'n ploeg trek.

Terug by die plaas se paaie.  So draf ek maar in die paadjies en hou by die bekende in plaas daarvan dat ek "off-road" gaan en dalk my voet in 'n muisgat swik (dit het toevallig ook met die einste Rex gebeur).  En so is dit ook maar in die lewe.  Ons luister na stories van die verre of onlangse verlede en volg dan die rate van vergange dae.  Ons volg in die spore van voorsate en doen maar wat almal doen.

Net gister stap ek na my tannie toe (ja, ons woon so naby aan mekaar) en op pad loop ek in 'n voetpad.  Ek het sommer daar en dan dwars besluit ek loop nie die voetpad nie, want die gras loop lekkerder.  Dalk is my beeld vaag, maar dit het my laat dink dat ons almal hier is vir ons eie lewensdoel.  Miskien moet ons ons eie pad trap en nie net voete neersit waar ander reeds pad gemaak het nie.  Dan kruis ons spore dalk dié van mense in die verlede, maar dit verken ook die nuwe dele en dra by tot ons uniekheid.  Kom nou, wie wil NIE uniek wees nie?  Almal is spesiaal en het sy eie pad.  Lekker stap!  :)