Beautiful Boklammetjie

Beautiful Boklammetjie

Monday, 4 April 2011

Pienkes se blou dag

Van kleins af was ek gekant teen pienk. In die geheim was ek mal daaroor en wou ek amper elke prentjie pienk inkleur met daardie mooi pienk vetkruit, maar dan het ek by myself gedink my boetie gaan dink ek is 'n sissie en dit kon net nie. So, om van blou te hou, was aanvanklik 'n keuse. Nou is pienk REGTIG nie vir my mooi nie en wraggies, dis die kleur van my gelaat op hierdie oomblik! Dis nou na 'n middag in die Pretoriase direkte son by 'n buitelug optrede van 'n paar Afrikaanse bands, heel gepas by die Voortrekkermonument. Ek IS daardie meisie met die séér gebrande skouers, maar strategies sal ek nou beslis eers moutjies en onderlaag dra, tot die ergste brand uitgewoed het.

Almal praat altyd van 'n blou Maandag en ek hou niks van steriotipes nie, maar vandag sal ek as 'n uitsondering beskou. Dit was blou. Ek wil nie eens in te veel detail gaan nie, want ek dink die grootste struikelblok is net hierbo in my eie kop. Ek het myself bejammer toe 'n Mercedez amper in my vas bane verwissel het op die N4 na die stad. So het ek voortgegaag toe ek op my e-pos sien daar is NOG ekstra werk vir my (en eintlik moet ek dankbaar wees, want op dié manier kan ek dalk my target maak). En toe 'n man oor die telefoon onnodig lelik is met my, het die damwalle ook net-net staande gebly. As my baas nie vir my gelag het nie (dit was snaaks, want my bedoeling was nie om hom te bel nie, maar iewers anders uit te vind wat sy adres is), sou ek seker op 'n hopie gaan sit het.

En al hierdie dinge gebeur en maak my tyd minder! Soveel so dat ek vir die eerste keer werk huis toe gebring het.

Tog was dit eers tyd vir 'n bietjie pret. Ons het 'n handyman-vriend gekry om ons wasgoeddraad uit goedhartigheid te kom opsit. Ons het immers 'n praktiese probleempie met ons wasgoed. Dit het gelei tot 'n geboordery deur hom en kosmakery deur my. Die tydjie wat ek nie nodig gehad het om met iemand te praat nie, was so terapeuties. Volg net die resep en maak 'n suksesvolle hoendergereg. Wat gevolg het, was 'n spontane Settlers of Katan bordspeletjie, koffie en sommer net 'n lekker tyd saam met niggie en vriend.

Wat sou ons nie doen sonder ander mense in ons lewens nie? Daar kry my wolk 'n silwer rantjie en ek kry moed vir die res van die week. Moed hou, ouens en vrouens. Die lewe is vol uitdagings en fasette om ons te brei! Mag jy jou uitdagings 'n bloedneus gee!

No comments:

Post a Comment