Laat ek net eers agtergrond skets vir die wat nie weet nie. Ek is konserwatief grootgemaak en het nogal redelik hierdie konserwatiwiteit behou, daarmee gewoeker en met 'n sterk waardestelsel uitgedraai. Dit behels dinge soos die christelike lewe, eerlikheid, integriteit, geen saamslapery voor huwelik, nie dronk word nie, nie rook nie en dalk miskien ook naïwiteit. Dis nie my veroordelingsparagraaf hierdie nie, asseblief, fokus.
Wel, hier in Pretoria word alle bogenoemde waardes baie gereeld uitgedaag. Een van die vrae wat ek kry en waarvoor enige iemand gerus vir my goeie antwoord-voorstelle kan gee, is die vraag oor WAAROM ek nie 'n ou/kêrel/knaap het nie. Uhm, ...?
So het ek toe vanaand in my haas oppad uit die winkelsentrum 'n redelik aantreklike knaap se oog gevang. Ek sien hy kyk ook vir my en ek kyk weer en dis toe wat hy my vang met daai verkoopstegniek. Hy praat Engels. "Please come sit here and try out our products". Makeup. Iets wat NIE in my begroting is nie. "I'm sorry, I really don't want to right now". Maar dis nie lank nie of ek sit in sy stoeltjie en hy begin eers my makeup afhaal en toe nuwes opsit.
Dis nou ook nie juis die gemaklikste ding vir my om te sit en laat iemand in my gesig rondpoeier in stilte nie. Gelukkig is die man praterig, so ek voel vry om te vra "Do you do this every day?". "What? The flirting or the makeup?". ??? Rooi lig, blou lig, gevaar lig... Kyk, ek het gedodge en onderwerp probeer verander, maar dis nie lank nie toe moet ek sê of ek saam met hom iets sal doen later vanaand. "No". Of môre? "No". Kan hy my nommer kry? "No". "Why not? What can I DO to make you do something with me?".
Lanklaas het ek so gevly gevoel, maar my gevoel bly net sê daar is nie 'n manier nie en hy hou AAN en ek lag net en sê "No!". Teen die tyd het hy my gediagnoseer as iemand wat mans nie vertrou nie en daar is glo 'n rede. Hy respekteer nogal die "reason" en sê ek hoef hom nie te vertel nie, maar ek is "difficult". Ag, nou vir my is daardie eintlik net 'n groot kompliment. Toe wil hy my Blackberry pin hê en na die soveelste "No" wil hy alweer weet hoekom. Dit pla hom nie dat ek nie 'n Jood is nie, want "That can change". Ek lag maar net en sê weer dit gaan nie gebeur nie en ek wil nie oor twee weke sit met iemand wat nie ophou om met my te wil chat nie.
En die punt is? Die meneertjie het my nou alweer aan die dink gesit oor wat mens moet antwoord op DAARDIE vraag. En ook hoe om onwelkome aandag te hanteer op 'n mooi manier. Vir my is ditglad nie 'n probleem dat hierdie ou vanaand gaan dink oor die moeilike meisie nie. Maar ek sal daarvan hou as hy kan onthou dat ek nie lelik was met hom oor sy geloof of werk of belangstellings nie. En hy moet asseblief onthou dat ek nie oor hom geoordeel het nie. Dalk, as iemand vra of jy enkellopend is, moet jy antwoord dat jy baie gelukkig is. As hulle vra hoekom jy alleen is, moet jy dalk maar cliché en sê jy het nog nie die regte persoon ontmoet nie. Of grap maak en sê jy wonder ook! Watookal, die feit bly staan dat om enkellopend te wees nie vir my 'n lastigheid is nie en dat ek nie ander gaan toelaat om dit een te maak vir my nie.
Vir al hierdie het ek darem 'n mooi gegrimeerde gesiggie gekry om vanaand mee boek te lees in die bed - ag, dit was 'n heel regverdige ruil. Nou wonder ek net waaroor ek en my grimeerkunstenaar vanaand sou BBM as ek vir hom my pin sou gee...
No comments:
Post a Comment