Uitgerus

O, daardie vars gevoel van 'n nuwe dag vol verrassings en uitdagings... Koel oggendlug wat jou wange saggies pienk maak en jou sommer ekstra wakker maak. 'n Vriendelike gesig langs die pad werk toe. Hoop!

Ek het daardie gevoel so lanklaas beleef. Ek is darem nie sonder hoop nie, maar ek moet bieg dat ek negatief was vanoggend 04h00 toe ek wakker word van 'n drup, drup, drup op my kamer se mat. By nadere ondersoek, wat in die donker moes geskied omdat die krag ook af was, word dit duidelik dat my dak lek. So voel-voel soek ek daar in die kombuiskas vir bakke om water in op te vang. Dit vat nogal 'n paar maal se spat in die gesig voor mens enigsins die drupplekke kan identifiseer en dan volg 'n gehoor oefening - 'n plofgeluid beteken dit drup steeds op die mat, terwyl 'n helderder drup die een in die plastiekbak is, die een wat jy wil hoor.

Met hierdie helder plastiekbak-plof was dit weereens 'n onmoontlike taak om aan die slaap te raak. Ek het my maar liewer tot die sitkamerbank gewend vir my laaste uur of wat se ongemaklike rus.

Die oggendroetine is ook in swak lig en skaduwee voltooi. Maar waar ek myself liederlik vervies het (vir myself en my omstandighede) was toe ek my middagete perske in een van die bakke laat val het en al die water daaruit gespat het! As ek enigsins 'n metal fan was, het ek vanoggend sommer heavy metal geluister oppad werk toe, maar by gebrek daaraan luister ek toe Jacaranda FM en wat speel hulle? Lady Gaga! Die naaste aan heavy metal wat ek kon kom. Het maar liewer later weer oorgeslaan na my Juanita du Plessis en "Sien jy my wit vlaggie". Dit het my beslis laat beter voel. Nou net 'n middagslapie hier op kantoor inwerk, wat waarskynlik nie gaan gebeur nie...