Net 'n bietjie liefde!

Elke dag sien ek sy gebroke lyfie met die dún bene en arms en sy ongemaklike stappie. Hy dra nooit skoene nie en sy klere is vaal en bruin, verwaarloos. Vandag kom hy na my toe aangestap met 'n ongelukkige uitdrukking op sy gesig en die toegevoude handjie word gelig na sy mond soos hy vra vir geld om iets te koop vir kos. Ek kan nie help om hom jammer te kry nie. Soek hy nie maar eintlik net liefde nie?

Die man aan die ander kant van die telefoon klink van meets af aan asof die lewe hom iets skuld. Hy soek my baas of haar selfoonnommer. Ek doen eers 'n kredietwaardigheidstoets en gee haar nommer met 'n waarskuwing dat hy haar nie buite werkstye moet bel nie. Dit ìs die nommer wat hy nou net gebel het! Hy vervies hom en dreig om 'n ander prokureur te kry, want hy soek haar nou al lank. Soek hy nie dalk net liefde nie?

'n R5 of 'n R1? Dis nie Finrek 3 nie, dis oorlewingstrategie...spaar geld! Sjoe, maar die karwag by CIPRO is nie gelukkig met die R1 nie. "Mevrou was lánk weg!" (Ek weet, ek het in die ry gestaan en bladsye van Frank E. Peretti se Piercing the Darkness gelees.) Ek kan nie. Hy gee sy R1 so 'n laaste kwaai kyk en stap weg sonder om my te help om uit die parkering uit te kom. Wie gee vir hom liefde?

Die wit kat hardloop vertroueloos-vinnig verby my om agter ons trappe vir my weg te kruip. Deur die takke sien ek hom agterdogtig na my en kyk met sy groot geel oë. Soos ek die trappe begin klim, hardloop hy 'n ander koers en verdwyn om die hoek. Ook hy soek eintlik maar net liefde.

Dit laat my my dade bietjie anders bekyk. Hoeveel geleentheid het ek nie om liefde uit te deel nie? Soveel mense waarmee ek in aanraking kom en ek ignoreer die hartseer gesig wat bedel vir kos of geld. Hoe maklik is dit nie om liefde te gee nie?

Die man agter CIPRO se helpdesk noem my "Angel" en sonder om daaroor te dink voel ek sommer meer spesiaal. Behalwe dit, help hy my ook so baie en los my met dié wyse raad: "Don't ever come here and try to fraudulently register a company." Is dit nie naasteliefde nie?

Vir die soveelste maal word ek vasgevang in Schoemanstraat by die geel bordjies van padwerke. Sit die flikkerlig aan, peuter met die radio tot so 'n mate dat ek amper nie eens sien die man in die motor skuins agter my probeer vir my spasie gee nie. Ek ref hoog en kry darem in my haas 'n dankie-sê hand gewaai. Liefde?

Die sekuriteitswag by ons kantoorpak glimlag sy wit smile van oor tot oor wanneer ek my venster afdraai, groet en die klanke van my Afrikaanse CD vir 'n rukkie na hom toe aanrol. Wanneer ek my kaart vergeet, kom hy met daai selfde glimlag en maak vir my oop. Dis liefde!

Die liefde doen die naaste inderdaad geen kwaad nie. Kan dit dan maar netsowel probeer uitdeel! Ons is nie gemaak om daarsonder te wees nie.

Net 'n bietjie liefde!