Dis regtig darem maar pragtig in die Kaap. Die blou berge wat meer van 'n waas raak in die verte, ook omdat dit vandag 'n deinserige dag is. Ek dink die hitte van die afgelope week het nou 'n klammigheid veroorsaak wat die uitsig uit die Spur op die Kaapse lughawe effens belemmer. Dis in sterk kontras met die "uitsig" op die afgelope paar dae se fantastiese rondkuier in die Kaap. Sjoe, ek wens ek kon 'n paar mensies saamvlieg Pretoria toe.
Van die graadvanggeleentheid tot nou, hier met my chocolate brownie in die Spur, is so veel as moontlik vriende opgesoek en het ons ingehaal op mekaar se lewens op die oomblik. Van so baie koffies en gesels het bankrotskap met mening aan my deur kom klop en het ek nou nie 'n stem om te sê hy moet weggaan nie. Betaaldag moet asseblief nou gou kom! Tog was dit alles die moeite werd. Ek sien dit as my vroeë verjaardaggeskenk, so ek beplan liewer net niks vir die okkasie nie. Hier was beslis genoeg bederf (tot 'n dag in die Aqua spa op Caledon!) om my tot by die volgende kwarteeu te bring.
Oorkant my baklei 'n Indiër boetie en sussie oor 'n blou ballon-hondjie en by 'n ander tafel sit twee getroude paartjies en gesels land en sand. Almal op die lughawe is op pad iewers heen of kom van iewers terug huis toe. Die plat Kaapse aksent en warm-patat Gautengse manier van praat help my om te verstaan wie pas waar. BA! Bars die seuntjie agter my se ballon dat ek hop soos ek skrik en 'n mooierige blou-oog man lag vir my. Dis lekker! Die oomblik sou nie gebeur het sonder die ballon-barsery nie! So is dit met alles - elkeen het 'n storie en alles is die produk van iets anders.
Hier verlaat ek vandag die Kaap met 'n kokertjie en 'n stukkie papier ekstra wat die gevolg is van 6 jaar se harde studies en natuurlik 'n onsigbare sak bagasie vol ryk herinneringe aan goeie tye saam met nog beter vriende en vriendinne. Nostalgie? Natuurlik! Hierdie is die perfekte geleentheid daarvoor - hier waar elkeen met sy storie rondloop iewers heen oppad.
No comments:
Post a Comment