Dit was een hittige dag, maar die kleur van die dag was swart. Swart rokkie, swart skoene, swart toga... Maar daar was geen ander opsie as dat dit 'n wonderlike dag sou wees nie. Ses jaar se swottins, bloed sweet, bekommer, slapelose nagte, spanningsvolle punte-kyk op MyMaties, gebede, koffies, bibsessies, vroeë oggende, laat aande...hierdie was die finale afronding. Dit sou niks verander aan al die ander herinneringe nie, maar dit was bedoel om een op sy eie te wees! En dit was!
Die gevoel om my legendariese bib buddy weer te sien, was so, so lekker. Met wie anders moet mens so 'n dag deel? Die "uitskel"-sessies en mekaar verantwoordelik hou het vrugte afgewerp. Natuurlik het ons so baie gesels dat daardie oom met sy instruksies nie sy verdiende respek gekry het nie. Ons groupie ondersteuners het ook gesorg dat daar genoeg foto's geneem is en dié pryk nou op facebook!
In die saal, tydens die seremonie was dit ongelooflik warm, maar nog 'n dierbare vriendin het gesorg vir 'n oorlewingspakkie - water, melkbotteltjie lekkertjies en 'n pakkie Pringles. Een of ander slim gegradueerde steel nogal so ewe 'n pakkie melkbotteltjies wat ek vir my vriendin aanstuur! Agterbaks!
Die laaaaang gewag is die moeite werd en selfs die vreemde uitspraak van my naam kon nie my oomblik minder awesome maak nie. Ek het vir prof Russel Botman die grootste Sensodyne smile gegee toe hy my met die boekie tik en die lang man wat die bande omgegooi het, het self baie waardering van my kant af gekry. Ek neem aan hy het vir al duisend graduandi geluk gesê, maar dit was baie lekker om dit te hoor. Waar die foto's geneem is, het ek ook nie toe oor geworry nie. Ek was net so bly!
Duisend mense se graad-uitdeel-oomblikke vat diep lank en ek het 'n paar keer oorweeg om, soos die res van my ry se mense, uit te stap. Maar my oomblik is gerespekteer, so ek het bly sit tot die laaste eredoktorsgraad ontvang is en die akademiese prosessie die middag afgeëindig het.
Uiteet saam met die gesin en foto's daarna was die perfekte einde aan 'n goeie era. Na ses jaar het die Here vir my daardie graad gegee, maar in my hart het Hy ook vir my liefde vir 'n groot groep vriende gegee en my baie, baie laat groei. Mag die res van my lewe net so 'n groei proses wees, met grade in alle fassete in die lewe. Dankie, my Heer. Aan U al die Eer. Heilig is U Naam. :)
No comments:
Post a Comment