Waagmoed

Dit is ys-yskoud! Nou nou het dit so 'n bietjie gereën en 'n ligte windjie het gewaai om die temperatuur net nog 'n bietjie laer te help. En ek? Ek lê tog te lekker knoesig in my bedjie. Alles het begin toe my baas my gister inroep na haar kantoor en my vra om die deur toe te maak...

Dis nie ongewoon of snaaks wanneer daar geslote deure in 'n prokureursfirma is nie. Dinge en verhoudings en besluite van kliënte is konfidensieel! Dis toe sy sê ek is in groot moeilikheid dat ek begin wonder het wat aangaan. Dis toe 'n gratis "loft" in 'n ontspanningsoord met plek vir ses mense vir 3 aande! Ja, ek kon dit self nie glo nie. Natuurlik sal ek gaan! Dit was wel 'n effense probleem om mense te kry, maar kort voor lank was die Corsa gelaai en met sy neusie oppad weg van Pretoria af. Kan almal asseblief saam glimlag? :)

Ek het besluit om die dogtertjie in my haar sin te gee en ten spyte van baie oop beddens, die boonste van die stapelbeddjies te annekseer. My niggie lê doer ver onder en die getroude paartjie wat saam gekom het, het natuurlik die private slaapkamer.

Van rustigheid in die mooiste fluite van 'n klompie verskillende voëls tot die avontuurlustigheid wat ek al vergeet het hier binne-in my hart. Vanmiddag het ons 'n entjie gaan stap tot by 'n waterval met 'n rotswand waarvanaf mens kan spring tot in 'n poel wat bodemloos verklaar is. Ons kies toe 'n redelik beskaafde hoogte, wat volgens my so 7 meter hoog is. Niggie wil nie eerste spring nie en ook nie saam met my nie. My beurt was dus die eerste beurt. In die oomblikke waarin dinge soos jou testament, die opkomende moedersdag en die metode vir mond-tot-mond asemhaling deur my kop gegaan het, het bietjie van my rasionaliteit my verlaat. Ek het eers 'n woeste hardklop ervaar en toe benoude pre-spring gilletjies gegee en rondgetrippel soos 'n graad een balletmeisietjie voor haar eerste eksamen. Uiteindelik het ek besluit om maar net nie meer daaroor te dink nie, my oë toegemaak en daai geloofsprong gemaak. Aaaaaaahhhhh! Splash! "Ek moet boontoe! Ek moet boontoe!". Hyg! Jay! Yskoue water. Wat 'n gevoel van prestasie en vreesoorkoming!

Daar moes ek toe 'n ewigheid ronddobber en wag vir my niggie om deur dieselfde gedagtegang te gaan. Uiteindelik het ook sy die ding gedoen en die twee van ons het druipnat, maar nie druipstert nie terug geklouter teen die rotse uit.

A day lived well!