"Moenie hierdie lees as jy onlangs aangeraai is om die fliek self te kyk nie."
Hulle vertel jou reguit, aan die begin al, dat die storie gaan oor 'n ou wat 'n meisie ontmoet, maar dat dit nie 'n liefdesverhaal is nie. Ek het hard probeer om die agtergrond reg te skets. En tog, as ek my weer kom kry, dan wil ek hê dit moet 'n roman wees met 'n gelukkige einde. Dis mos waarvoor flieks daar is - om ons om die bos te lei oor hoe maklik die liefde gebeur of te laat glo dat dinge mooi moet eindig vir die storie om 'n goeie een te wees.
So die storie flits vorentoe en terug in 500 dae van die jong man se te-doen-hê-met 'n pragtige dame met die naam, Summer. Sy is anders en glo beslis nie in die liefde nie. Hy weer, glo van kleins af in toeval en die liefde, ewige romantikus. Hulle beleef 'n wonderlike tyd saam en dan verdwyn sy uit sy lewe en hy beleef die dip van sy lewe. Sy werk as "greeting card" (is daar 'n goeie Afrikaanse woord daarvoor?) raak vir hom sinneloos en hy bedank na 'n groot uitbarsting/opstand teen die idee van kaartjies skryf vir mense wat nie weet wat om te sê nie. Hierna word hy gekonfronteer met die realiteit dat Summer 'n ring aan haar vinger het en begin glo het in die liefde. Dis vir hom so moeilik om te verstaan hoe haar opinie so drasties kon verander en dit nadat HY haar begin liefkry het. Tog gaan hy aan en begin sy hartsdroom van argitekwees na te jaag, geskend in sy geloof in die liefde. Onderhoud na onderhoud, totdat hy in die wagkamer 'n vriendelike meisie ontmoet met die naam, Autumn...
Dis minder goedvoel as jou deursnee romantiese komedie en baie meer realisties. Ons ontmoet mense, stap 'n pad met hulle, leer iets by hulle (soms ten koste van iets anders) en pas dit toe in 'n volgende stadium van ons lewens. Party mense het net 'n paar minute nodig om iets in jou hart te los, maar bly self nie in jou lewe nie. Ander wil weer langer saam met jou wees en beïnvloed jou langer.
Jy mag met my verskil, maar ek dink niks is toeval nie. Ons loop beslis die gevaar om iets mis te kyk, maar die iets gebeur nie sonder meer nie. Ons wil hê alles moet voordiehandliggend (vergewe my as dit nie reg gespel is nie) wees. Dit moet net gebeur. Dit moet "kits" wees, sonder moeite. Nee, jong, daardie tipe lewe bou nie karakter nie. As jy vir iets moet wag, waardeer jy dit meer wanneer dit kom! As jy iets self moes uitpluis, verstaan jy dit beter. Sal 'n huwelik hou wanneer daar gewag word vir toeval om in te gryp? Nee, wat!
Gelukkig is ek nie 'n gerekende liefdeskenner nie en frankly het ware liefde my nog nie te beurt geval nie, so neem my opinie vir wat dit is - 'n menslike opinie. 'n Goeie dosis geduld met 'n redelike hoeveelheid logiese denke en waagmoed, tesame met jou hart se roepstem? Klink vir my goed! Ek moet egter nog reg of verkeerd bewys word. God het sy perfekte tydsberekening!
No comments:
Post a Comment