Dis 'n straatlewe

Victoriastraat... Matiestudente wemel soos miere op en af tussen klasse en groet mekaar so sydelings wanneer hulle verby mekaar (klas)draf. Die nuutste modetendense kan hier dopgehou word. Die akkerbome tik die seisoene af, met die mooiste bruin herfsblare en die lowerste groenes aan die begin van somer. So was dit dan dat, na 6 jaar op Stellenbosch, hierdie straat vir my 'n gunsteling geword het vir ontmoetings met mense, maar ook met die Skepper van die skakerings.

Ek sou letterlik met 'n lied in my hart afstap Ou Hoofgebou toe en so gelukkig voel wanneer 'n blaar reg voor my in die wind begin dartel, dartel en hom dan gryp en glimlag. So het God my spesiaal laat voel wanneer ek liedjies in my kop vir Hom geneurie het en met Hom gesels het.

En dis asof ek daar vasgehaak het en God nie Sy ereplek in Pretoria wou gee nie. Totdat ek een dag, so twee weke gelede in Pretoriusstraat ry en 'n menigte klein blaartjies van die bome (waarvan ek die naam nog nie ken nie, maar dis NIE Jakarandas daai nie) sien val, soos fyn confetti op 'n troue oor die getroude paartjie. Dit tref my toe dat God hier ook in die strate met my wil gesels. Net omdat ek nie meer stap nie en tussen miljuisende motors deur moet ry, beteken nie ek kan nie die geselsies van ouds geniet nie.

Vandag het my oë weer oopgegaan vir die verskeidenheid mensies op straat en ek is beïndruk met ons land. Daar was onder andere die volgende mense wat my verbeelding aangegryp het: die stokou blanke tannie wat haar handsak STYF onder die blad vasdruk in by PEP Stores, die kwartjarige bruin man met sy Afro-style hare, bellbottom jean en baadjie, die ouerige swart omie met sy skuifelstappie op die kierie en trotse hoed op sy kop, die jong swart meisie jeugdig-modieus aangetrek in skinny jeans en kleurvolle hempie, straatveërs, straatverkopers, motorwagte, ID foto-nemers... Noem dit en jy sal dit kry in die middestad.

Nee, ek is nie 'n stadsmeisie in my hart nie, maar wraggies, dit begin 'n leefstyl word. Ek kan rebelleer...of ek kan integreer...die jong, blanke kandidaat-prokureur-meisie met die lêertjie onder die blad wat oplettend rondloer wat sy vandag op straat kan raakloop oppad na die Hooggeregshof, Meester se kantore, CIPRO se kantore, Binnelandse sake...