Chick flieks...

As ek hierdie blog-inskrywing kon begin met 'n verleë smile dan het ek. Hoek, lyn en sinker...ek val elke nou en dan sommer GOED vir 'n chick fliek. Dit maak nie saak wat jy sê nie - as die dag by die werk verby is en die uitstappie Pick 'n Pay toe om die week se inkopies te doen jou nie opgewonde maak nie, dan voel dit GLAD nie sleg om 'n Mandy Moore romantiese komedie van die rak af te haal, 'n glasie witwyn te gooi en in die gemak van 'n sweetpak jou sorge te laat gaan nie.

Ag, ek weet die flieks is onrealisties en ek raak nie verlief op die ridder wat stylvol sy wit perd beheer nie. Dit laat my net goed voel. Dit maak my lus om met klein Jack Russeltjies te speel of my tone in 'n stroompie te steek. Dit laat my wonder waarom ek nie meer klein dingetjies doen waarmee ek die mooi van die lewe waardeer nie. Ek koop sommer vir myself 'n bos kleurvolle blomme en gee dit vir myself met 'n vreugdevolle Aquafresh smile.

Chick flieks moet ons nie op 'n idilliese romantiese wolkie laat sweef nie, maar as dit ons kan herinner daaraan om lekker dinge te doen, is dit darem seker ook okay.

Hulle sê: "The best things in life are free"...kou daai gedagte soos 'n chappy... Ons praat nou van "verniet" in die sin dat dit nie geld kos nie. 'n Verhouding met enige ander uniek-spesiale mens kos jou nie geld nie (alhoewel 'n paar manne dalk sal verskil hiervan), maar dit kos tyd en energie. 'n Goeie lagsessie is verniet, maar kos dalk dat jy soos 'n varkie klink! {Snork!} Dat 'n eine-kleine dogtertjie vir jou sê jou ring is "nice" kos net 'n oor wat luister.

En BBM is ook free! ;) En reënboë en watervalle en swaeltjies en sonsondergange en skoenlappers en seepbelle en en en...

Lukraak

Mens kry darem anderster mense. So moet ek soms dokumente aflaai by mense se huis. Ek het nog nooit die mense van die huis ontmoet nie, maar ek ry al die pad soontoe toe-oë. Die omgewing interesseer my omdat daar worshondjies is en tieners met laag-hang broeke en 'n kerk en strate met name soos Graniet en Sandsteen en Dakota en Vampire...en so aan. Ek het selfs al die mooiste hamerkopvoël daar gesien rondpik en -knik. Dis 'n normale woonbuurt (as daar regtig so iets bestaan).

Die huis se binnekant is verborge vir ons, maar die buitekant waardeer ek veral vir die brawe Basset met sy lang ore wat my ore van my lyf af blaf. Dit help ook nie om persoonlikheid te wys en vriendelik te wees en te "Ounooi se honne" nie. Hy is die baas van die agterjaard en hy sê dit!

Met al die besoeke aan die erf wie se eienaars ek nie ken nie, kry ek wel te doene met die bediende. Bediende 1 is, dink ek, gefire, want die laaste twee kere is daar 'n nuwe vroutjie. Ek begin wonder wat aangaan daarso, want vandag kom sy daar uit met blou goeters in haar hare. Nee, nie krullers nie! Ek praat van haarkleursel wat nog nie oor die hele kop gevryf is nie. Dis snaaks! :)

Ek wens soms ek kan so random wees. Dan onthou ek weer dat ek Leon Schuster se hele Gautful in Paradise CD ken en ook sy Hoppitie Skoppetie Rugbybal en ander dergelike liedjies. O jitte, mense. Ek dink ons sit met 'n klomp "randoms"! Geniet die "randoms" in jou lewe en geniet dit om 'n "random" te wees. Die lewe is te kort!

Stukkend, maar mooi!

"The broken pieces of you past is just a beautiful mosaic of you future." So sê Retha McPherson in een van haar gesprekke op Dvd. Dis een van daai sê-goed wat ek nooit sal vergeet nie omdat dit so waar is, so mooi is en op daardie stadium so bevrydend.

Want mens voel nie altyd mooi nie. Jy voel soms stukkend en goor en soos 'n slagoffer van omstandighede. Of net 'n slagoffer. PUNT.

Dink daaraan - 'n mosaïek is *pragtig*. Die stukkies daarvan is gebreekte glas van verskillende kleure en groottes (mens kry nie elke keer op dieselfde manier seer of ewe seer nie). Die kunstenaar het elke stukkie vir 'n rede op 'n spesifieke plek gesit om die hele prentjie te vorm. Dit is hoe kragtig God werk.

Dis nie God wat ons kom breek nie. Dis Hy wat die stukkies kom optel en bymekaar voeg. Dis Hy wat kom mooi maak wat lelik gemaak is deur omstandighede of deur die vyand, hoe jy dit ookal sien.

As ons dalk net so bietjie kan wegbeweeg van die mosaïek-beeld af... Ek dink 'n seer persoon kort liefde soos 'n vlieskombersie. Spesifiek 'n vlieskombersie omdat dit lig is en nie versmoor nie, maar daai veiligheidsgevoel gee - 'n sagte, maar definitiewe vertroosting. Jy is nie alleen nie, maar jy is teer en iemand neem kennis.

Jes 38:5 - "Ek het jou gebed gehoor, jou trane gesien"

Moenie alleen wees in jou seer en pyn en hartseer nie. Skryd 'n briefie\gebed vir God en lees dit vir Hom. Hy weet wat in jou hart aangaan, maar Hy wil hê jy moet dit vir Hom vertel, want Hy wil daai verhouding met jou hê. Dis soos enige ander verhouding. Die 'n groot voorreg en eer om te mag deel in iemand se storie. So is dit ook met ons Hemelse Vader.

Hy bring die gom en die goedjies om te genees, om die stukkies bymekaar te sit op 'n nuwe manier, want soos mens breek en seerkry, so leer jy ook nuwe dinge en as gevolg daarvan leef jy anders . Al is dit net dat jy daarna ook ander raaksien wat deur dieselfde ding gaan.

Liewe mensie, die Here het jou lief genoeg dat niemand anders jou hoef lief te hê nie. Hy het jou prys betaal. Hy gaan jou kom haal. Vir nou is jy hier op die aarde met jou mosaïek vir 'n sekere doel. Jou lewe tel!