My Favourite Things

‘n Vars bos blomme, die geur van koffie, die reuk van reën, ‘n lekker lang stywe drukkie, ‘n uit-die-maag-uit skaterlag, groet na ‘n lang tyd van iemand nie sien nie, McFlurry, meer as een keer om ‘n sirkel ry, tok-tokkie speel, die gevoel wat jy kry as jy jou duvet tot onder jou ken trek op ‘n koue wintersaand, pannekoek, pizza, die gekabbel van ‘n riviertjie se water, ‘n hondelyfie wat wriemel van opgewondenheid om jou te sien, die gesig van ‘n kat wat skuins onder die oor gevryf word, ‘n pragtige ou boklammetjie wat blêr om sy ma te vind, stilte, diep gesprekke met mense, 30Seconds-verwarring, kamp, bergklim, ysskaats, roadtrip-musiek, kitaar speel en saamsing...hierdie is maar net ‘n PAAR van my gunsteling dinge.

Julie Andrews is steeds beeldskoon na jare in die vermaaklikheidsbedryf en nog boonop suksesvol na al die jare.  Dieselfde kan gesê word van ‘n oulike liedjie wat sy sing in The Sound of Music, “My Favourite Things”.  Die liedjie is ‘n treffer in my hart en ek sing dit graag, want dis een van die min liedjies wat ek so ‘n titseltjie kan speel op die kitaar. 

Net vir die lekker, want lekker is lekker en nie sleg nie, deel ek graag ‘n paar van my eie “bestes”, gunstelinge.  Gedeelde hartseer word halveer, maar gedeelde geluk dupliseer.  Ek dink nie ek hoef iemand aan te haal op daardie laaste sin nie, want dis een van my eie slagspreuke.  As iemand beroemds dit egter wel gesê het, is ek jammer en hoop ek maar ons kan die geluk oor die waarheid daarvan verdubbel!  J

‘n Groot gunsteling is my pa se nagsê-soene gevolg deur ‘n dag-oud baard wat hy in my nek skuur!  Ja, met ‘n uitroepteken!  Natuurlik ook om bed toe gedra te word nadat ek aan die slaap geraak het voor die televisie(toe ek nog klein was).  My ma se tuis- en varsgebakte warm brood met regte-egte plaasbotter op.  Dik genoeg gesmeer dat jou tande merke daarin maak(as dit nie wegsmelt in die warmte nie). 

Laatmiddag waatlemoen eet en pitte uitspoeg, gevolg deur ‘n swemsessie in die plaasdam.  Dit maak nie saak hoe dik die slik onder op die bodem lê of dat daar ‘n koggelmander op die oppervlak dryf nie. 

Teetyd breuk saam met my beste vriendin in haar sagte blou pajamas, terwyl die radio speel en sy nog ‘n roompie aansmeer.  Dis dan wanneer die eksamen-blues iets van die verlede geword het en die lewe weer REG gepraat is.  Gebeure van die dag was goed soos die eksamenopsigter wat alweer deur AL die eksamenreëls gelees het in Engels EN Afrikaans en daai motoris wat nie respek het vir voetgangers nie (in Stellenbosch het voetgangers voorkeur, hulle stap immers nog swot-swot oor die voetoorgang!).

Langarm-sokkie saam met ‘n spul vriende.  Draai en draai en draai tot jy voel jy wil omval, of WEL omval en jouself besimpeld lag.  Sokkie was nog altyd lekker, selfs die keer toe ek ‘n vreemdeling moes vra om te dans sodat my vriendin met sy vriend kon dans!  Sy naam was Alex en hy het ‘n chappy gekou dat die spoeg so spat.  Sy lewe en die poging tot ‘n gesprek wat ons gehad het, het om homself gedraai en die liedjie het vir ewig aangehou…maar my vriendin het die dans van ‘n leeftyd gehad.

Herfstyd in die Eikestad se mooiste straat, Victoriastraat.  Blare wat dartel in die wind en plek maak vir die lowerste groenes.  Seisoene van klasloop, toets skryf, vergaderings bywoon en mense in die verbygang groet.

Ek trek vir jou ‘n goue draad van genade deur al my gunsteling dinge.  Dis saam verweef en omraam die lewe sodat ons dit kan waardeer.  Dis klein en fyn sodat ons moet soek om dit te vind.  Dis baie beslis oral om ons heen…vandag het ek weer ‘n silwer randjie beleef.  Ek was oppad van die werk af huis toe.  Net soos ek uit ons werk se oprit ry, sien ek die ander prokureurs in die kantoorpark se ontvangsman.  Ek waai en bestuur gelyk en woeps, daar blaas hy vir my ‘n soen!  Dit het sommer my dag gemaak en ‘n groot glimlag op my gesig gesit.  J  Ek is dankbaar vir my “Favourite Things”…en “now I don’t feel so bad”!

"Blogger's block"

Ek weet ook nou wat dit beteken om ‘n skrywersblok te hê.  Die boklammetjie het lanklaas geblêr.  Tog kan ek met ‘n geruste hart sê dis nie weens sielkundige redes nie.  Depressie het my nog nie kom vang nie en daar was ook nie ‘n liefdesteleurstelling nie.  Daar is pleinweg net nie woorde nie, alhoewel daar baie idees is.  Dis maar soos die Prediker sê:  “Elke ding het sy vaste tyd… ‘n Tyd op stil te bly(nie te skryf nie?)…”

Intussen was ek baie bevoorreg om ‘n skootrekenaar (punte vir die mooi Afrikaans) by my dierbare suster te kry.  Ek sê altyd – as sy kon, sou sy haar voortande ook vir iemand gegee het en gaan inval het by Gatiep, Meraai en die Cape Flats se “passion-gap” bende.  Hier sit ek nou soos ek nog altyd gedroom het, met ‘n koppie boeretroos en ‘n rekenaar op my skoot.

Voordat dit regtig begin klink asof ek nie eintlik ‘n punt het nie en julle begin glo dat ek nogsteeds ly aan die “Blogger’s block”…hier is wat ek wil vertel van ‘n gebrek aan woorde.

‘n Gebrek aan woorde is oukei.  Daar kom tye wat jou mond nie die ligte (of swaar) dinge binne jou hart kan verduidelik nie.  Ek skat dit gaan so wanneer mens behoorlik verlief is – al wat jy dan kan doen is om maar net die ander helfte se hand te vat en te vryf.  Dit help nie jy probeer verduidelik hoe jy voel nie, want dit skiet te kort.  Ek glo daar is gevoelens waarvoor daar nie woorde is nie.

Oe, ons moet oppas om nie gevoelens goedkoop te maak deur dit te probeer verduidelik nie.  Dit kan plat uitkom en net heeltemal die verkeerde boodskap bring.  Dis waarvoor daar drukkies is en glimlagte en kyke en hande-klap en fluit en bollemakiesie en wawiele en kanonskote (gits, ek moes julle eintlik vertel het van die ongelooflike harde kanonskoot wat ons nou die dag afgesit het by ‘n padwedloop – my hart het amper die hele dag se slae in een minuut geslaan!) en vuurwerke en sommer net ‘n vredevolle oë-toemaak.

Ja, ek weet, woorde is nogal fantasties, veral (as jy my vra) in ons Afrikaanse woordeskat.  Dink byvoorbeeld aan name vir plante – leeubekkie, bokhoringtjie, kruidjie-roer-my-nie…  So kan mens aangaan tot dit voel asof jy rondhardloop in ‘n groot oop veld met gras.  J  Tog, dink ek, kan ons ook in stilte dinge “sê” en “hoor”.  Of is dit nou weer die introvert in my wat hier skryf?  Nee, julle, dis Bybels…God was in die briesie!

Diere maniere

"Animals and children tell the truth, they never lie. Which one is more human? There's a thought. Now, you decide."

Hierdie woorde van Savage Garden van die liedjie, "Animal Song", het my al lang jare terug aan die dink gesit. Diere is net hulle eerbare self. Honde én katte, maak nie saak watter een jy verkies nie. As 'n kat nie by jou wil wees nie, kan jy hom nie by jou hou nie. Hy sal ronddraai in jou arms en wanneer hy desperaat raak, sal hy daardie skerp naeltjies iewers in 'n sagte vleisie inkry. Maar wanneer 'n kat by jou wil wees is dit moeilik om daai dooiegewig, slap lyf van jou af te kry. Dan is kietsie ewe skielik ook sommer tonne swaarder as gewoonlik.

Ag, jinne, en het jy al 'n ongelukkige hond gesien? Hang ogies, gesig so half in 'n hoek en tussen sy pote gedruk. Tog kan jy nie help om saam rond te trippel as 'n hond so glimlag-glimlag en met 'n kwassie swaaistert na jou toe hardloop nie. Kan almal asseblief, vir huidige troeteldiere en troeteldiere in die verlede, net saam met my sê: "AAWWHH"

Diere-plesier... Ag, vertel my bietjie van jou kleintyd troeteldier. Ek moes eenkeer, ter wille van spangees en hoofsaaklik omdat ek die jongste is, teen ons boerboel, Boelie, resies hardloop. My ouer broer en suster het nogal so ewe 'n "lint" by die wenstreep vasgehou. In werlikheid was dit 'n growwe stuk tou en in werklikheid was hulle nie van plan om dit te los wanneer ek "die lint breek" nie. Kleinsus het teruggebons teen die tou en kaplaks op die grond geland!

Dieselfde Boelie kon vreeslik grommerig raak wanneer hy homself in die spieël gewaar het. :) Boelie se ouderdom is tot vandag toe nog 'n punt van dispuut in ons huis, maar almal is dit eens dat Boelie 'n formidabele hond was. Hy het los bo-oor 'n proefdraad (so 1,5m hoog) gespring om 'n haas te vang en jy kon nie naby hom kom as hy iets geëet het nie. Toe hy klein was, het hy onder gebed my tone gebyt!

Ek het nie vandag 'n punt nie - net dat ons miskien 'n bietjie meer soos diere kan wees en eerlik en opreg met ons medemense kan leef. En dalk ook so bietjie meer vreugde in mekaar se lewens bring. Dit kan net lekker wees! ;) Miaau! Woef!

Lekker week!

Die doel van hierdie blog-inskrywing is eintlik maar om julle 'n goeie week toe te wens. Elke persoon kort elke nou en dan 'n week waarin dinge reg sal loop en goeie dinge gebeur.

Mag die groen verkeersligte jou soos 'n erewag begroet en mag die ander motoriste vir jou glimlag. Mag die koerantman vriendelik vir jou wuif. Wanneer jy in die kantoor instap, hoop ek jy beleef 'n opgewondenheid om jou dagtaak te voltooi. Wanneer jy jou kantoordeur sluit, hoop ek dat jy werksbevrediging sal ervaar. Ek hoop dat jy na werk of studies iets goeds sal hê om te doen, soos na die sonsondergang kyk of 'n goeie vriend te sien.

Mag jy rustig slaap en regtig energie daaruit put vir elke volgende dag. Mag jou lewe regtig geseënd wees en mag JY 'n seën wees vir die mense om jou. Want jy is nie net hier om die wind van agter te kry nie, maar ook om die wind van agter te WEES.

Geniet jou week en maak seker jy doen alles in jou vermoë om seker te maak dat ander mense hulle s'n ook geniet! :)