Melia

Melia,


Jy moes pragtig gewees het, want God maak net mooi.  Alle dogtertjies is mooi en het spesiaal binne hulle ingebed. 


Ek het so 3 maande terug van jou gehoor.  Dit was 'n groot geheim.  Jou oom het my van jou vertel.  Jou ma-hulle het uitgevind hulle is swanger met jou, maar wou nog eers wag met die nuus tot jy bietjie groter was. 


Ek het begin dink oor jou - of jy 'n seuntjie of dogtertjie was en hoe jy sou lyk. Hoe sou jy almal se lewens verander...veral jou mamma en pappa s'n.  Jy was van die begin af 'n goeie gedagte.


Toe het ons geskrik, want jou mamma het begin bloei.  Ons het gebid en jy was veilig om verder te groei.  Hulle het erg opgewonde begin raak en op Facebook gedeel dat jy verwag word...jou mamma het 'n foto geplaas van jou hondeboeties wat 'n swangerskapsboek "lees". 


Toe vind hulle uit jy is pienk...ooo, die opgewondenheid.  Jou 4D scan.  Perfek tot die laaste selletjie toe.  En jy het 'n naam gekry. 


'n Week terug het jou mamma kontraksies begin kry.  Jou oupa het gebel om die nuus oor te dra.  Ons het weer hard gebid.  Ons wou jou so graag binne hou.  Dinge het gestabiliseer en ons was verlig.  'n Dag later het ons weer groot geskrik, want jou mamma het weer kontraksies begin kry.  Jy het glo jou beentjies opgetrek en 'n groot wonder het gebeur.  Jy het binne gebly.


Ek het geen idee nie, maar ek dink jou mamma en pappa was baie bekommerd en baie emosioneel.  Jou mamma moes bedrus doen vir die res van haar swangerskap.  Jy, op 22 weke, moes nog baie groei.  Dit was 'n rowwe week, maar dinge het okay gelyk.


Jy sal nie glo hoeveel mense wat nie jou mamma of pappa ken nie, het vir jou en vir hulle gebid.  Dis hoe jy 'n horde mense bymekaar gebring en herinner het aan die krag van gebed.  Jy weet dit nie eens nie, maar dis hoe amazing jy is.


Gister is jy gebore en die lewe buite jou mamma was te moeilik en te uitdagend vir jou.  Jy is weg.  Miskien soos 'n asempie, maar vir ons wat bietjie nader was en vir die wat gebid het, is jy vir altyd 'n groot getuienis en 'n herinnering.


Die krag van gebed lê nie in die uitkoms nie.  Dink daaroor.  Net omdat jy nie leef op aarde nie, maak nie dat daardie gebede verniet gebid is nie.  Ek weet dat 'n klomp mense nou nader aan  God is en dit, my skat, was ook jou toedoen.  Die krag van gebed lê daarin om naby God te wees met al jou begeertes, probleme, hoop, teleurstellinge, met al jou emosies.  Ons ander bid nog net so baie vir jou mamma en pappa.


Ek sou bitter-bitter graag met my hele hart wou hê dat jy hier by ons moes lewe, maar dit was nie so beskik nie.  Elke herinnering aan jou sal altyd vir my mooi wees omdat jy 'n reine ou kindjie was vir wie God so bitterlik lief is.  Hy jubel en juig oor jou en ek wonder of Hy nie op hierdie oomblik dalk met jou gesels nie, want jy LEWE.


Ek bid vir jou mensies.  Hulle is baie seer en gebroke.  Ons hoop en vertrou dat God wat vir jou so baie lief is vir hulle 'n ander kindjie sal stuur om saam met hulle op aarde te lewe.  Nie om jou te vervang nie, maar om ook vir jou ouers die kans te gee om 'n kindjie op aarde groot te maak vir Hom, 'n kindjie wat vir hulle goed kan wees.


Mag jou gees rustig by God rus.


Baie liefde,
'n Tannie wat uitgaan met jou oom (wat vir jou 'n Tigger gekoop het)